«Ez nuen konplize sentitu nahi»
Euskal Autonomia Erkidegoko fiskal nagusiarengana joan zirenean bezala, Tolosaldeko Ataria-ra txostenekin, epaitegietako sententziekin eta bestelako dokumentuekin etorri dira; baina guztien gainetik, euren esperientziekin.
Fiskal nagusiarengana elkarrekin joan ziren Asuncion Klinikako bi langile ohi, 2019ko ekainaren 12an. Biak medikuak, espezialista titulua homologaturik duten medikuak. Bata traumatologoa eta bestea hematologoa. Biak TOLOSALDEKO ATARIA-rekin elkartu dira, hirugarren mediku espezialista bat alboan dutela. Hau ere Asuncion Klinikako langile ohia.
Lehen biek honela gogoratzen dute iazko ekainaren 12ko hitzorduaren hasiera: «Asuncion Klinika ikertzen hasteko bi modu daude, esan zigun Carmen Adan Euskal Autonomia Erkidegoko fiskal nagusiak: ustezko delituren bat egotea edo salaketa asko pilatzea». Gipuzkoako fiskaltza orain ikertzen ari den ustezko intrusismo delitua ez dute azken ikerketa izatea nahi, «arazoa zabalagoa delako; eskualde oso baten osasun arreta zerbitzuaz ari gara».
Aurrerantzean ere salaketa gehiago izango direlakoan daude bi medikuak. Horretarako deialdia zabaldu diete Tolosaldeko erabiltzaileei, klinikako langileei edo izan direnei, eta erakunde nahiz mugimendu desberdinetako kideei: «Edozein irregulartasun edo beste edozer sumatuz gero, jarri salaketa Gipuzkoako Sendagileen Elkargoan». Bide hori zabalik dagoela uste dute. Hori frogatzeko, eurek bizitakoa eta sufritutakoa kontatu dute.
2018ko urtarrilean, Jesus Gomez Montoya Asuncion Klinikako presidente exekutiboak bere bulegora deitu zuen klinikak zuen hematologo bakarra. Bilera amaitzean, bulegotik zuzenean etxera joan zen mediku espezialista. Gehiago ez zen Asuncion Klinikara itzuli. 16 urte zeramatzan bertan lanean.
Amaiera horren hasiera 2013an kokatzen du medikuak, bost urte lehenago: «Barrutik gauzak aldatzen saiatu nintzen. Gabeziak ikusten nituen nire espezialitatean. Ondorioz, zuzendaritzara joaten hasi nintzen hobekuntza horien proposamenekin. Gabeziak hobetzeko eskatuz lau urte pasa nituen, 2017ko abendura bitarte. Inoiz ez ninduten kontuan hartu».
Proposamen horiek lan baldintzetatik hasi eta programa informatikoetaraino zabaltzen ziren. Lan baldintzetan beste hematologo baten beharra azaltzen da eskarien artean. Beste ospitaleen pare jartzeko, berriz, Odolbide edota Sintrom-en inguruko programak aipatzen ditu mediku espezialistak.
Lehenengo atala argitzeko, ondorengoa gogoratzen du hematologoak: «Nik ez nuen ulertzen oporrak hartzen nituenean nola ez zuten beste hematologo bat jartzen. Eskualde ospitaleetan bi, edo Zumarragakoaren kasu, hiru zeuden. Niretzat hori osasun arretan gabezia bat zen. Nire lan baldintzetan ere eragiten zuen, ezin nituelako oporrak lasai hartu. 16 urte horietan ez ditut inoiz hilabete osorako hartu. Gaixoen egutegia egokitu behar izaten nuen opor egunen aurretik eta ondoren, eta ez zuen ematen. Zuzendaritzara joaten nintzenean eskaera horrekin, ez kezkatzeko esaten zidaten: 'Zerbait gertatzen baldin bada Donostiara bidaliko ditugu, eta gainera, arduraduna zuzendaritza da, ez zu, ez ito horrekin'. Baina hematologiako gaixoak kronikoak dira, bi astez behin odol transfusioa egin behar izaten zaie zenbaiti. Ez kezkatzeko esaten zidaten, baina nola ez kezkatu? Mediku bezala, gaixoen arduradun sentitzen nintzen».
Medikuntzako Kode Deontologikoak markatzen zuena besterik ez zuela egin dio Asuncion Klinikako langile ohiak. «Zerbait ondo ez dagoela ikusten baldin baduzu, aurrena zentroko zuzendaritzara jo behar duzu. Ondoren, sendagileen elkargora eta hortik, dagokion osasun arduradunarengana, beste bide batzuk hartu aurretik. Eta nik urte guzti horietan urrats horiek jarraitu besterik ez nituen egin».
Zuzendaritzarekin saiatu ondoren, beraz, Gipuzkoako Sendagileen Elkargoko abokatuarekin hitz egin zuen hematologoak. «Idatzi bat egiten lagundu zidan. Artatzen nituen gaixoak gero eta gehiago zirela jarri genuen bertan. Zenbakiak atera nituen. Ia ez nekien nola eskatu beste mediku bat. Txandak egingo genituen, zerbitzu hobea eskainiko genuen…, baina bakar-bakarrik nengoen».
Berriro klinikako zuzendaritzan aurkeztu zuen idatzia, edo kasu honetan, zehatzago esanda, «zuzendaritzako kide batzuei» eman zien. Idatzia mugitzeko eskatu zien. Nahi zuten tokira eramateko baina arazoa konpontzeko; hematologia zerbitzuak aldaketa behar zuela klinika horretan. «Zerbitzuan defizit bat zegoela ikustea nahi nuen, eta hori konpontzeko eskatu nien». Ondorengoa ere esan omen zien zuzendaritzako kide horiei: «Idatzi hau Jesus Montoyak ikusten baldin badu arazoak izango ditut. Eta ez dut nahi ez inork buila egiterik ezta inorekin arazorik izaterik». Hilabeteak pasa ziren eta ez zen erantzunik iritsi, «gauza horiek geldo joaten zirela eta abar esaten zidaten».
Orduan, hematologia medikuak hurrengo urratsa ematea erabaki zuen: Tolosaldeko Erakunde Sanitario Integratura (ESI-OSI) joatea. «Esaten nuena ere ez zidaten sinesten. Sintrom-en programa ezagutu ere ez zuten egiten. Are gehiago, kontsulta pasatzen nuela ere ez zekiten. Ez zekiten ezer nitaz», dio hematologoak.
Eskualde bateko ESIak zonalde horretako anbulatorio guztien eta erreferentziazko ospitalearen arteko koordinazio lanak egiten ditu. Publikoa da, hau da, Osakidetzari lotua.
Idatzi horrek 2017 amaierako sarrera erregistroa du Tolosaldeko ESI-an. Sartu aurretik, ordea, horrelakoak entzun behar izan omen zituen: «Ziur zaude egin behar duzunaz? Badakizu non sartzen ari zaren?». Nolabaiteko aholku horiek jasoagatik, aurrera jarraitzea erabaki zuen medikuak, eta idatzia Jon Etxeberria Osasun Saileko Gipuzkoako Lurralde ordezkariari bidali zitzaion.
Egun gutxira bilera batera deitu zuten hematologoa. Bilera hori, ordea, Jesus Gomez Montoya Asuncion Klinikako presidente exekutiboak deitu zuen, bere bulegoan. 2018ko urtarrila zen. Bertan esandakoen xehetasun guztiak fiskal nagusiaren esku daude, baina hasiera honela izan zela dio Asuncion Klinikako mediku ohiak: «Pasa, hematologia San Luis bat baino garbiago utzi behar dugu eta». Hematologoaren esanetan Montoyak idatzia eskuetan zuen. Nork bidali zion? «Ez dakit, baina egun gutxiko kontua izan zenez, bi aukera bakarrik etortzen zaizkit burura. Egin zuenak zergatik egin zuen hori? Ez dakit».
Bilera amaitu ondoren atetik atera zen hematologoa. Zuzenean etxera joan zen. Familia medikuari deitu eta baja eman zion: «'Klinika horretara ez zara gehiago itzuliko, zaude lasai', esan zidan. Asteburuak libre nituen lan bat nuen, jai egunak, oporrak, nire soldata, kontratu mugagabea… dena zoragarria. Ametsetako lana pentsatuko duzu, ezta?».
Eta hor gurutzatzen dira gure bideak, dio aldamenetik Asuncion Klinikako traumatologo ohiak.
Espezialistak alde egiten hasi ziren
Tolosan bizi den traumatologoa Asuncion Klinikan 2013an hasi zen lanean. 2017ko abenduan, familia medikuarenera joan zen: «Ezin dut gehiago jasan». Bi hilabeteko baja eman zion. Apirilean itzuli zen lanera. Hilabete bertan pasa ondoren, ez zen gehiago itzuli Asuncion Klinikara.
2013an Iruñean ari zen lanean, bere jaioterriko klinikatik lan eskaintza egin ziotenean. «Dena oso polita saltzen dizute hasieran. Bizi osoa tolosarra izanik banekien fama txarra zuela, 'baina, ez da horrenbesterako izango' esan nion neure buruari. Jarraian ikusiko duzun bezala, beti izan naiz tuntun samarra».
Kontratua sinatu eta Asuncion Klinikako traumatologia zerbitzuan hasi zen orduan lanean, urtean 65.000 euroko soldata gordina irabaziz, guardiak barne. «Zergatik ematen dudan datu hori? Jaun horrek prentsan gezurra esaten duelako Asuncioneko langileek gordinean 75.000 eurotik 100.000 eurora bitarte irabazten dutela dioenean. Batzuk bai, batzuk irabazten dute…».
Kontratua sinatu eta hilabetera lehen lan gatazkak hasi zirela dio mediku espezialistak: «Osakidetza krisian sartu zen, eta zurrumurruak zabaltzen hasi ziren. Horien arabera, Asuncion Klinikari garai hartako hitzarmenetik %7 jaitsiko zitzaiola esaten zen. Diru kontuez ari gara. Orduan zer egin zuen berak, langileei soldata jaitsi, Osakidetzak diru gutxiago emango ziolakoan. Erizainak bat eginda zeudenez aurre egin zioten, eta irabazi egin zuten, kausa justifikatua ez zelako».
Kontratua sinatu eta hilabetera, beraz, soldata murrizketen saiakera hori ezagutu zuela dio traumatologoak. Gero, hilabeteak pasa ziren eta «ondo». Egun batean, ordea, Tolosako Azokan zegoela telefono dei bat jaso zuen: «Ea guardian nengoen galdetu ondoren, Donostiako El Pilar ospitalera joan behar nuela esan zidan. Nola? Ni Asuncioneko langilea nintzela erantzun nion, erratu egingo zela. Segidan, klinikako traumatologia buruari deitu nion. Lasai egoteko, ezer ez zela, ahazteko esan zidan honek. Baina, noski, nik ez nuen ahaztu». Astelehenean lanera joan zenean berriro gaia atera zion arduradunari, eta honek erantzun bera eman zion: «Ahazteko». Ahaztu ez zirenak El Pilarrekoak izan ziren, hilabete batzuetara berriro deitu baitzioten tolosarrari, «haurrekin ikastetxean nengoela».
Egoera horren aurrean abokatuarengana joatea erabaki zuen traumatologoak. «Kontratua erakusteko esan zidan. Hitzarmena Inviza SA-rekin zegoela ikusi genuen. 'Eta non daude klausulak?', galdetu zidan. Nik kontratua hori zela esan nion. El Pilar-era gerturatu ere ez egiteko esan zidan, hura Inviza ez zelako. Orduan sutan jarri eta zuzendaritzara joan nintzen. Ea zer gertatzen zen galdetu nion Agustin Agirreri. Asuncionen lanean hasterakoan guardiak bietan egin behar zirela, Montoyak futbol federazioarekin ez dakit zer sinatu zuela eta abar kontatu zizkidan». Traumatologo tolosarrak bera lanean klinikan bakarrik hasi zela erantzun zion, eta aurkakoa inork ez ziola lehenago azaldu. Gauzak horrela baldin baziren negoziatu egin beharko zela, «baina, bietatik aldi berean deituz gero zer gertatuko litzatekeen galdetu nion. Hori ez dela inoiz gertatzen esan zidan, baina, bai gertatu zen».
Horren ondoren berriro lasaitasuna etorri zela dio tolosarrak. «Abokatuak esan zidan ezer ez sinatzeko, eta nik horrela egin nuen. Hori bai, klausulak eskatzen hasi nintzen, oraindik sinatzeko nengoela eta ikusi egin nahi nituela». Eskatu eta eskatu ibili ondoren, bi urtera jaso zituela dio traumatologoak. «Bat-batean hor ikusi nuen Invizak ez ninduela kontratatu, Asistencia Medica Tolosa SL-k baizik. Montoyak sortutako beste enpresa batek. Dirudienez medikuak hor zituen sartuta. Abokatuarengana joan eta hori inolaz ere ez sinatzeko esan zidan, txeke zuri bat sinatzea zela. Hori sinatuz gero gurekin nahi zuena egingo zuela».
Gurekin ere berdina egin zuen, dio Asuncion Klinikako hirugarren langile ohiak. «Gure kontratuan zera azaltzen zen: une horretan zituen zentroetan lan egiteko eta baita etorkizunean izan zenezakeenetan ere». «Pentsa», dio traumatologoak: «Etorkizunean Eibarren irekitzen du zentro bat, eta hara bidaltzen zaitu zuk txintik esateko eskubiderik gabe. Txapel batekin hiru buru tapatu nahi zituen. Eta noski, lan bakarra ordaindu. Nik bilera batean esan nion Montoyari, medikuak baino mertzenarioak nahi zituela. Bileratik bidali ninduen. Ni baldintza horietan lan egiteko ez nengoen prest, eta ez naiz diruaz ari. Ni Asuncion Klinikara joan nintzela lanera esan nion, eta berak horrela ez zela esaten baldin bazidan, agur eta ondo segi. Baina orduan berak gure beharra zuen, espezialista titulatuak ginelako eta hitzarmena sinatu zuelako Osakidetzarekin, baldintza hori betebeharrekoa zela jasotzen zuen hitzarmenak».
Hor, tartean, gertaera esanguratsu bat izan zen. El Pilar ospitalea kiebrara joan zen, itxi egin behar izan zuen Jesus Gomez Montoyak. Komunikabideek honelako titularrak atera zituzten: «El Pilar Klinikak ateak itxi ditu Osakidetzatik zetozkion gaixoen kopurua hondoratzean». Horrek zein ondorio izan zuen Asuncion Klinikan? «Montoya Donostiatik Tolosara etorri zen. Klinikako zerbitzu buru batek esaten zuen bezala, urrezko arrautzen oilora. Ordura artekoa hankaz gora jartzen hasi zen eta handik eta hemendik dena estutzen. Dena aldatu zen», dio traumatologoak.
Lehengoaz gain, beraz, arazoak handitzen joan zirela dio tolosarrak. «Lankide ohiak lehen esan duen bezala, gure espezialitatean ere azpiegitura arazoak zeuden. X izpien aparatua horren adibide garbia zen. Horrez gain, guardiak 20:00etatik aurrera bakarrik ordaintzen zituztela ikusi genuen. Orduan zer gertatzen zen 15:00etatik 20:00etarako tartean? Izan ere, gure lanaldia 15:00etan bukatzen zen. Ordu horietan operatzera igo behar izaten ginenean, dohain egiten genuela konturatu ginen».
Traumatologo tolosarrak epaitegian jarritako bost salaketak irabazi ditu. A. IMAZ
Lan gatazkekin bost aldiz joan zen traumatologoa epaitegietara, eta bost auziak irabazi zituen. «Gero, Jon Etxeberria Gipuzkoako Lurralde ordezkariak, 2019ko abenduan, langileei erantzun ziena irakurtzeko, 'enpresak adierazten du zorrotz betetzen dituela indarrean dagoen hitzarmeneko lan-baldintzak'», dio tolosarrak. «Lurralde ordezkaritzaren idatzi hori ere argitara atera beharko da noizbait, ebakuntza-gelako itsuten kontua bezala», gaineratuz.
Lan baldintzek, makineria berrien eskariak eta informazio faltak bat egin zutenean, egoera erabat lehertu zela dio traumatologoak: «Montoyak uste zuen guk klausulak sinaturik genituela. Hori horrela ez zela jakin zuenean haserre bizian jarri zen Agustin Agirre eta traumatologia buruarekin. Horrenbesteko tentsioa zegoen, mediku espezializatuak alde egiten hasi zirela. 2016ko abenduan bat, 2017ko maiatzean bestea, irailean eta azaroan bi, eta azkena, tuntun hau, 2018ko martxoan». Traumatologia zerbitzutik aparte, beste hainbat medikuk ere Asuncion Klinika utzi zuten garai hartan.
Hor izan genuen elkarren berri, dio aldamenetik hematologoak.
«Fiskaltza bakarrik geratzen zaizue»
Euskal Autonomia Erkidegoko fiskal nagusiaren aurrera joateko arrazoi bat baino gehiago zituzten, eta bata bestearekin loturik zegoen. Aurrena, Osakidetzako zerrendekin hasi ziren, eta hori argitu zutenean, Asuncion Klinika jartzen zuen karpeta entregatu zioten Carmen Adani, EAEko fiskal nagusiari.
«Egoera jasangaitza zenez Asuncion Klinikan, Osakidetzako zerrendetan izena eman nuen. Traumatologiako buruari ere erakutsi nion nola egin behar zuen. Nire ezustekoa orduan etorri zen, berari niri baino lehen deitu ziotenean. Lan esperientziaren atalean hainbat puntu zituen, eta gu biok zero. Nola zitekeen hori? Nik banekien berak Osakidetzan ez zuela lanik egin, ez behintzat horrenbeste puntu lortzeko adina. Orduan argi ikusi genuen, Asuncionekoak kontatu zizkioten», dio traumatologoak. Klinika pribatuan lan egiten dutenei sare publikoan lan esperientzia ez zaie kontatzen, ez da behintzat puntuetan islatzen.
Han eta hemen galdezka ibili ziren puntu horien jatorria lortu nahian. «Alde guztietan gauza bera erantzuten ziguten: ondo zeudela. Orduan, ELAko abokatuak azken aukera fiskalarengana joatea zela esan zigun. Guk deitu egin genion, eta hitzordua jarri zigun. Gauza bat da gu bezalako bi medikuri adarra jotzea, baina ausartuko al dira fiskal nagusiarekin?». Osakidetzak, beraz, oraingoan fiskalaren galderari erantzun behar izan zion. «Eta zer erantzun zion? Ondo zeudela».
Bi medikuak eta fiskala bera burugogor jarri ziren, ordea. Puntu horiek zituen medikuaren bizitza laborala eskatu zion Carmen Adanek Osakidetzari, eta bigarrengo saiakera horretan, bai, akatsa agerian geratu zela dio traumatologo tolosarrak: «Oker ez banago, 11 puntu gehiago zituen». Albiste gazi-gozoa izan zen. Traumatologoak sare publikoan zegokion postua lortu zuen, baina hematologoa lan esperientzia arloan punturik gabe geratu zen, Asuncionekoek ez zutela kontatzen agerian geratu baitzen.
Lehen arrazoiaren ondoren bigarrena etorri zen: Asuncion Klinika. Hematologoak aurkeztu zuen, baina biak elkarrekin zeuden: «Fiskal nagusiari beste zerbait ere banuela esan nion, azken urte guzti hauetan pilatu nuen informazioa. Hartuko zuela esan zidan. Karpeta hura bere eskuetan uztea ez zen hain erraza izan. Bost segundoko kontua izan zen esku aldaketa, baina amaiezinak egin zitzaizkidan. Banekien hori egin ondoren, dena aldatuko zela. Tolosaldeko herritarrek beste eskualdeetako herritarren zerbitzu bera izatea besterik ez nuen nahi. Ezer ez banu egingo, ezer ez banu esango, konplize sentituko nintzateke».
Karpetako dokumentuekin batera, fiskal nagusiari euren esperientzia kontatu zioten Asuncion Klinikako bi langile ohiek. Komunikabideetan agertu dena, eta ez dena. Ondoren, Euskal Autonomia Erkidegoko fiskal nagusiak Gipuzkoako fiskaltzaren esku utzi zuen informazioa, eta honek, Asuncion Klinika ikertzen hastea erabaki zuen, ustezko intrusismo delituagatik.
Bi medikuek argi utzi nahi izan dute ustezko intrusismo delituaren berri Gipuzkoako fiskaltzaren eskutik izan dutela. Gustura daude, «zerbait mugitzen hasi delako», baina jarraipena izatea espero dute: «Azkenean, klinikako langileek salatu berri duten bezala egoera oso larria delako». «Nire amak beti esaten du: ondo dabilenari pasa lekioke, baina gaizki dabilenari pasa egingo zaio».
Erlazionatutako artikulua:
Nunca ha sido este mundo un buen sitio para los que trabajan por la Equidad, por la Justicia, por el bien de la mayoría…..
ResponderEliminarNo hay más que ver quienes han medrado en estos tiempos ( los A. Ortega, J. March, Amenabar o nuestro inefable J.Gomez Montoya) y encima, como les han venido rindiendo pleitesía, la sociedad, los políticos, la judicatura e incluso la iglesia.
Pero es que además tengo la impresión de que la situación ha ido progresivamente empeorando y lo que antes estaba bien visto, o considerado, como el trabajo por la comunidad, por la justicia …ahora se considera “hacer el primo o el tonto” u otras lindezas de similar pelaje.
Por eso me llama la atención y me alegra el que todavía hayan personas que sean capaces de abandonar su puesto de trabajo, su contrato indefinido, sus fines de semana libres. para no seguir sintiéndose cómplice de una injusticia.
Porque estoy seguro, que en estos años desde tu circulo cercano de familiares, amigos, compañeros de trabajo te habrán repetido ( por tu bien naturalmente), que tranquila Ana que la cosa no es para tanto; que existen diferencias respecto al resto de OSIs pero que tampoco es para ponerse así; que ahí ves como el resto de tus compañeros en similares circunstancias miran para otro lado y no se lo toman así; no le des más vueltas a la cabeza; no te compliques la vida que no merece la pena; mira que condiciones tienes, hay otra gente que está peor; tu ya has hecho lo que tenías que hacer y si no hay mejoras pues ya no es tu culpa …
Muchas gracias Ana por este ejemplo, por tu compromiso.
Que te vaya bonito.
Yo creo que este es buen momento para desenmascarar esos lobos con piel de cordero, mas bien hienas, capaces de aprovechar la desgracia general para todavía situarse mejor en la vida.
ResponderEliminarPara muestra dos botones sanitarios en estos momentos tan delicados .
Uno de ellos cercano : Asuncioneko enpresa batzordea ez dago ados aldi baterako enplegu erregulazioarekin.
Resulta que la clínica de la Asunción para disminuir costos y obtener más beneficios ( como si fuese una fábrica de tornillos) “Inviza enpresak aldi baterako enplegu erregulazio txostena aplikatu die 30 langileri. Langile horiek administrariak, garbitzaileak eta fisioterapeutak dira”.
No es que, como se está haciendo en los hospitales públicos o en el mismo centro de salud de Tolosa y del resto de la OSI, el personal que en estos momentos pueda no tener trabajo en su puesto como los administrativos, fisios etc, lo utilizen para reforzar sitios que estarán absolutamente sobrecargados como las urgencias o las plantas. NO. Se les hace un ERTE que aquí para lo que estamos es para hacer dinero con la salud y no para hacer poesía.
El otro mas lejano pero con la misma base : hacer dinero con la salud de la población ya que esa es su meta, aunque la pueden vestir de rosa o de tul.
“La sanidad privada recorta plantilla y cierra centros en plena pandemia”
https://elpais.com/sociedad/2020-03-25/la-sanidad-privada-recorta-plantilla-y-cierra-centros-en-plena-pandemia.html
“La mayoría de los grupos han optado por recortar plantilla y HM ha cerrado siete policlínicos en la Comunidad de Madrid “por tiempo indefinido”.
La raíz de esta situación que se ha mencionado en un comentario anterior, es esa especie de pensamiento que se ha extendido por todo este” mundo desarrollado” en que vivimos, de individualismo, de yo a lo mio y los demás si quieren algo que arreen y se busquen la vida.
ResponderEliminarEs lo que ha hecho que desaparezcan de nuestros mundos la solidaridad, el auzolan , el trabajo por lo público y todo el mundo se haya lanzado a una carrera frenética de buscarse su salida individual a las situaciones de injusticia, que les hace olvidar una premisa fundamental de los pequeños e indefensos : que pueden ganarle y ponerle condiciones a los grandes, si van juntos y trabajan todos a la vez y en la misma dirección, por el bien de todos, no solo por el bien de uno mismo.
Así vemos que ante una situación de injusticia en vez de juntarse y pelear unidos todos los que les afecta, se van buscando las soluciones individuales para solucionar cada unos sus particulares problemas.
Que hay listas de espera largas en la sanidad o que la atención deja mucho que desear pues yo me hago un seguro particular y así soluciono o creo que soluciono el problema, pero no pongo ninguna queja ni me manifiesto, que no está muy bien visto , que van a pensar que ….
Que las pensiones son una vergüenza, que con el dinero de las mismas no se puede llevar una vida digna, pues yo me hago un plan de pensiones para complementar la raquítica pensión pública, pero yo no me concentro los lunes que ahí solo van los muertos de hambre o los verdaderamente necesitados.
Que las residencias de la 3ª edad son escasas, que las privadas son un absoluto robo a mano armada y encima nuestros mayores no están correctamente atendidos, como se está viendo en esta epidemia, pues que le vamos hacer . Pero cuando hagan el TAV podremos ir de Donosti a Bilbao en 15 minutos menos .
Así nos va.
Servirá esta dichosa epidemia para que repensemos nuestra forma de funcionar y apoyemos las medidas que apoyan a la mayoría que es donde está la calidad de nuestra atención: pensiones dignas, sanidad pública y hospital comarcal público de gestión público en Tolosaldea, residencias de la 3ª edad públicas y no concertadas…...
Todo lo que se queda la empresa concertada perdemos la población en calidad de atención beneficiándose unas pocas personas únicamente.
Lo llamativo del caso es que Sanidad –Osakidetza permita el realizar ese tipo de jugadas que está realizando con el personal que quiere meter en la ERTE.
ResponderEliminarNo tendría mucho que decir o hacer más que taparse las narices, como hace habitualmente con otras innumerables irregulares situaciones que se producen en esa clínica, como tampoco podrá hacer mucho la consejería de
Sanidad de Madrid, ya que esas clínicas son privadas.
Pero es que la clínica de la Asunción y los consultorios, no son solo una clínica privada, están realizando una función pública. Tienen un concierto con Sanidad para dar toda la atención especializada y de hospiitalizacion de la OSI y deben servir para dar la atención pública sanitaria concertada y ahí si que puede decir y hacer mucho Sanidad.
Ejemplos.
¿Ha mantenido durante el tiempo que lleva la clínica en obras y que todavía siguen en el momento actual, el número de camas necesarias para dar el servicio que tiene concertado con Sanidad o debido a su falta han tenido que ser enviados muchos pacientes al hospital Donosti o a sus casas?, con la consiguiente reducción de gasto sanitarioi.
¿Esta cubriendo en el momento actual la clínica de la Asunción los servicios que tiene concertados con Sanidad , por ejemplo el servicio de rehabilitación, o las camas que tendría que tener para dar mayor cobertura en esta epidemia?.
Y como consecuencia:
¿ Ha mostrado la clínica de la Asunción la misma diligencia que ha tenido para solicitar el ERTE para enviar un escrito a Sanidad solicitando que se le reduzca de los >21.000.000 de euros que recibe lo correspondiente a esas camas no ocupadas durante las obras y esos servicios de rehabilitación y otros no dados durante la epidemia?.
Y lo todavía más flagrante del caso, ya que supone una mala gestión de los dineros públicos, por parte de los responsables de Sanidad – Osakidetza .
¿ Durante todo este tiempo que están durando las obras de la clínica y durante el tiempo que lleva y llevara la epidemia, ha disminuido la cantidad de dinero a aportar a la clínica: lo correspondiente a esas funciones que contempla el Concierto no cubiertas o ha seguido pagándole la misma cantidad de dinero a pesar de los pesares? .
Ya me gustaría que alguien respondiese a estas cuestiones, al nivel político que le corresponda.
Hace un tiempo tuvimos la oportunidad de leer en las entrevistas que le hicieron al sr Gomez Montoya, su opinión sobre la encomiables labor que estaba realizando la empresa INVIZA mediante el Concierto que tiene con Sanidad
ResponderEliminarLa clínica tolosarra tomó un nuevo rumbo en 1994 y la valoración que hacen es muy positiva
También le leimos la buena opinión que tenía sobre la Plataforma TOPA
TOPA-Faltan a la verdad y están motivados políticamente. Deberían demostrar que cada una de las cosas que dicen son verdad
Cuando los datos que dieron y han dado durante 10 años TOPA no han podido ser desmentidos, como el último que ha salido a la luz pública de que alrededor del 50% de profesionales sanitarios que trabajan en esa clínica para dar un servicio público no son especialistas homologados
Asi como sobre las quejas de sus trabajadores:
Los trabajadores de la clínica también se están movilizando y denuncian que se les están imponiendo cambios "unilateralmente".
-A grandes cambios, grandes resistencias. Es un tema de reorganización y de ajustar recursos a las necesidades existentes. Hay que ir viendo qué recursos humanos y tecnológicos necesita cada sección.
No se quedó corto tampoco en sus declaraciones sobre la opinión de los especialistas que iban abandonando la cllinica
¿Qué hay de cierto en la fuga de especialistas de la que se les acusa?
-Cambios de centro ha habido siempre y las habrá. A la gente que no ha entendido que ha cambiado el guión se le ha invitado a marcharse o se ha ido simplemente porque han preferido otra organización que funciona de otra forma. Siempre ha habido profesionales a los que les ha dado más seguridad la institución pública.
"No tengo dudas de que el modelo sanitario público-privado es el que da mejores resultados"
https://osasunpublikoa.blogspot.com/2019/12/no-tengo-dudas-de-que-el-modelo.html#more
Me ha parecido interesante la entrevista realizada a las dos especialistas que han puesto la denuncia en Fiscalia, para enriquecer todavía más, por si a alguno le quedan todavía alguna duda, la verdadera realidad de esta clínica ( la cueva de Ali Baba como se le denomina en el título de esta entrada) .
A mi hay un dato que aparece en la entrevista realizada por los dos especialistas que me llama especialmente la atención.
ResponderEliminarMe refiero a las razones por las que acudieron a la Fiscalía , la primera tenía que ver con la listas de Osakidetza, ya que habían comprobado que a la que fue jefa del servicio de traumatología se le había contado como tiempo trabajado en Osakidetza el tiempo trabajado en la clínica de la Asunción, para poder optar a un puesto de trabajo en Osakidetza, como lo consiguió debido al chanchullo realizado. “Traumatologiako buruari ere erakutsi nion nola egin behar zuen. Nire ezustekoa orduan etorri zen, berari niri baino lehen deitu ziotenean. Lan esperientziaren atalean hainbat puntu zituen, eta gu biok zero. Nola zitekeen hori? Nik banekien berak Osakidetzan ez zuela lanik egin, ez behintzat horrenbeste puntu lortzeko adina. Orduan argi ikusi genuen, Asuncionekoak kontatu zizkioten», dio traumatologoak. Klinika pribatuan lan egiten dutenei sare publikoan lan esperientzia ez zaie kontatzen, ez da behintzat puntuetan islatzen. “
Eso mismo que en una carta publicada por parte del comité de empresa de la clínica reivindicaban ya que a ellos no se les aplicaba :
“Asuncion klinikan 340 langiletik gora aritzen dira egunero eta horiekin zer gertatuko den galdetzen dute ere, «klinikako langileok beste eskualdekoen lan berdina egiten dugu, baina baldintza prekarioagoetan, osasun publikorako egiten dugun lana ez da kontuan hartzen»”
. https://osasunpublikoa.blogspot.com/2020/03/inor-ez-da-arduratzen-340-langile-baino.html
Las especialistas reclamaron y desde Osakidetza les dijeron que todo estaba bien ; “Han eta hemen galdezka ibili ziren puntu horien jatorria lortu nahian. «Alde guztietan gauza bera erantzuten ziguten: ondo zeudela. Orduan, ELAko abokatuak azken aukera fiskalarengana joatea zela esan zigun”.volvieron a reclamar mediante la abogacia del sindicato ELA a la Fiscalia y les volvieron a responder lo mismo( no había ningun error, se habia evaluado bien), “ Osakidetzak, beraz, oraingoan fiskalaren galderari erantzun behar izan zion. «Eta zer erantzun zion? Ondo zeudela»”.y al segundo intento también mediando la Fiscalia, desde Osakidetza tuvieron que reconocer que se habían producido dos errores y que se le habían dado SOLO, 11 mas de los que le correspondían ( lo correspondiente a años y años de trabajo para Osakidetza)
Esto muestra una connivencia, complicismo , chanchullismo, existente entre la Direccion de la clínica y Sanidad – Osakidetza, que indica una irregularidad flagrante de la que alguien tendrá que responder ya que es pasarse por el arco del triunfo todo lo relacionado con la posibilidad de obtención de un puesto de trabajo en Osakidetza.
Vamos otro “ caso Osakidetza mas” a parte del de los papeles de la última OPE.
Alguien tendrá que dar explicaciones de que ha ocurrido en este caso y responsabilizarse de las consecuencias.